De eerste maandag van de maand

Nou, mijn voornemen elke eerste van de maand een houding te beschrijven is er echt aan. De eerste ging voorbij en ik bedacht enkel het zoveelste excuus; Er zat heus niemand op nieuwjaarsdag te wachten op een stukje over een asana.
Dat dit voornemen gesneuveld is, wil overigens niet zeggen dat ik nooit iets volhoud hoor.
Zo stop ik al een jaar of drie elke eerste maandag van de maand om 12.00uur even met wat ik aan het doen ben om stil te staan bij de vrede en vrijheid in dit land waarin ik leef.
Ik ben dankbaar dat het luchtalarm enkel af gaat als test om te kijken of het nog werkt en dat ik niet als een dolle naar een schuilkelder hoef te rennen. En ik ben dankbaar dat ik in een land leef waarin ik mag geloven wat ik wil en mag zeggen wat ik denk.
Er is veel te doen -heden ten dage- over je onveilig voelen, over dat we vol zitten, over dat onze waarden en normen worden aangetast.
Maar ook vandaag kon ik om twaalf uur, toen het alarm klonk, gewoon rustig in vrede en vrijheid blijven zitten waar ik zat. Vrede en vrijheid, de gewoonste zaken van de wereld in Nederland, maar ik ben er dankbaar voor.

Meer lezen?