Dandasana, de kunst van het zitten
Op de eerste van november had ik het over goede voornemens. Hoe die vaak gemaakt worden met als startdatum het begin van een week, maand, jaar etc. Zelf maakte ik toen het voornemen elke eerste van de maand een houding te bespreken.
Hoewel niemand daarvan op de hoogte is en ik dus in alle vrijheid kan verzaken -want ik heb het nu eigenlijk te druk om een stukje te schrijven, enfin, we kennen de uitvluchten allemaal- zet ik mijzelf er toch toe. Maar niets menselijks is deze yogajuf vreemd. Ik heb nog allerlei excuses in mijn achterhoofd als ‘Dan houd ik het even kort, ik kan er later altijd nog op terugkomen, ik kijk wel of ik iets te melden heb anders doe ik het toch niet.’
Feit is, dat ik wel achter de pc ben gaan zitten om een poging te wagen mijn eigen voornemen na te komen. Want hoe december een maand van zitten is!
We zitten wat af (of uit) de laatste maand van het jaar. Met zijn allen al dan niet gezellig rond het Monopoly-bord, gourmetstel of de tv. Achter het bureau wachtend op het rijmende woord. Tijdens afsluitende ouderavonden, eindejaars vergaderingen of muziekschooloptredens en natuurlijk niet te vergeten de kersttoneelstukken. In de auto of trein op weg naar vandaag die familie en morgen naar die met wellicht een surprise op schoot. Tot het zelfs helemaal niet meer zien zitten aan toe.
Hoe het ook zit, goed zitten is een kunst.
Rustig blijven zitten achter je scherm en naar het knipperende streepje kijken -terwijl je nog héél veel moet doen- trouwens ook.
Ik moet nog een Duits woordenboek kopen want dat heeft mijn oudste jongen morgen nodig tijdens een repetitie. Mijn huis snakt naar de stofzuiger en vervolgens een dweil. Ik moet een les voorbereiden voor vanavond. Er moeten pakjesavond-cadeautjes komen en de daarbij behorende gedichten. Boodschappen gedaan, wassen opgehangen, kattenbakken verschoond. En, ik voel ook ineens de dringende behoefte aan een paar nieuwe schoenen.
Je zou het eigenlijk nauwelijks verzaken kunnen noemen, zo ik vandaag geen houding bespreek, toch?
En om nu te zeggen dat ik met stap 2 van het 8voudig yoga-pad aan de haal ga is flauw. Huishouden en een gezin verzorgen vraagt ook discipline hoor.
Ik kan mijn bloedjes toch moeilijk niks te eten geven vanavond? Of tijdens mijn les volstaan met het aansteken van een wierookje en de woorden; ‘Doe maar een beetje waar je lichaam zin in heeft.’ Dat zou net zoiets zijn als dat ik nu vlug, vlug, tussendoor Dandasana uitleg. Zoiets vraagt tijd en aandacht. Net als het zitten zelf overigens.
Je moet de ruggengraat verlengen, je staartbeen innemen, het hoofd een stukje terug, je gewicht over beide zitbotten verdelen. Poeh, en dan heb ik het nog niet eens over de benen.
Het lukt gewoon niet vandaag. Ik heb er geen tijd voor.
Maakt ook niet uit, ik ben vrij om te doen wat ik wil. Maar om niet helemaal van mijn voornemen af te wijken, en in ieder geval iets te schrijven op de eerste van de maand begin ik gewoon opnieuw met iets dat weinig tijd kost.
De kunst van het laten zitten
.
Meer lezen?
IJSBADDoe eens gek, doe eens KantoorYoga Thuis
kop neer
Het lichaam weet het wel
Sta eens stil bij je skelet
Mijmeringen en ambities
Doe eens gek, doe eens Yin... Een uurtje intensief niks doen
De kunst van het zitten, deel 2
De eerste maandag van de maand
De kunst van het staan, deel 2