Kop op, potlood tussen de tanden!

Het gaat een lange, saaie zomer worden dus, in 2016. Maar… er is ook goed nieuws deze week; Sophie heeft besloten in de kreukels te blijven. Gelukkig! Zij is mede zo mooi omdat ze echt is.
Ze verscheen zelfs gisteren zonder make-up op de rode loper bij het Televisier-ring Gala om te laten zien dat iedereen mooi is zonder hulpmiddelen.
Hoewel ik een kleurtje op de lippen en mascara op de wimpers van een andere orde vind dan de boel opvullen en liften, mag ik ook graag aan een mens zien dat deze leeft. Dat er gehuild maar ook gelachen is. Dat er is nagedacht.
Het is tegenwoordig hip om ervaringen te kopen in plaats van materiële zaken. Dus geen paar nieuwe schoenen maar een ticket naar een exotisch land waar je dan een leeuw kan schieten, dat idee. Maar wee de ervaring die zich tekent op je gezicht. Een onbeschreven blad moeten we blijven met allemaal dezelfde opgepompte tuitlipjes.
We hebben de bek vol van duurzaam, verantwoord en gezond maar zonder pardon maken we de zenuwuiteinden rond onze lippen kapot zodat de neurotransmitters niet doorgegeven kunnen worden aan de onderhuidse spiertjes in ons gezicht en we met onbewogen smoelwerk kunnen winnen of verliezen.
Niemand hoeft te zien dat we vermoeid, verliefd, verdrietig, blij, geïrriteerd of gelukkig zijn. Maar afgezien van het feit dat het écht raar is om bewust spieren te gaan verlammen is het ook onhandig. We kunnen namelijk wat met gezichtsuitdrukkingen.
Ze kunnen ons bijvoorbeeld een houvast geven hoe op iemand te reageren of ze laten zien wat we kunnen verwachten. We kijken elkaar aan voor extra informatie en we communiceren non-verbaal met opgetrokken wenkbrauwen, een fronsend voorhoofd, een schuine glimlach.
We communiceren echter niet alleen naar elkaar, ook naar onszelf.
Onderzoek heeft uitgewezen dat als men een potlood tussen de tanden neemt, en daardoor eigenlijk de lachspieren activeert, de daarbij behorende geluksstoffen in de hersenen worden aangemaakt en je daardoor vanzelf wat vrolijker wordt.

Het lichaam is één geheel. Alles staat met elkaar in verbinding en reageert op elkaar, of je wilt of niet. Of het nou door bloedtoevoer komt of doordat de hersenen lachen met plezier associëren, eigenlijk doet het er niet zo toe. Er is communicatie tussen spieren en hersenen.
Wie het yoga-pad bewandelt, weet dat bij het beoefenen van asana’s het gebruikelijk is een zacht gezicht te behouden. Dat is niet om te laten zien dat je een hemelse ervaring aan het hebben bent zoals sommige mensen denken en daarom een gelukzalige breedbek opzetten, dat is vanwege die binnenlandse communicatie.
Met een ontspannen gezicht communiceer je naar de hersenen dat je rustig bent, dat je het lichaam onder controle hebt en dat het aankan wat je ervan vraagt. Waarop de hersenen weer terug communiceren naar het lichaam dat het ontspannen kan blijven zelfs in de meest onmogelijke standjes -zou je daar aan toe zijn- en zo kan de diepere uitwerking van een asana ontstaan.
Het is altijd de bedoeling dat je comfortabel en relaxed blijft tijdens het uitvoeren van een houding, hoe hard je misschien ook aan het werken bent. Net als de adem is het gezicht daarbij dus een indicator van in hoeverre dit lukt maar het gezicht kan tevens aangewend worden als hulpmiddel om dit te handhaven. Daarom bijvoorbeeld moet een vrouw tijdens een perswee soms overgaan tot puffen zodat ze middels een zachter gezicht de drang van de perswee kan weerstaan als deze te vroeg komt. (De bekkenbodemspieren staan namelijk in directe connectie met die rond de mond, maar daarover later meer.)
Wie het gezicht niet zacht weet te houden, moet een stapje terug doen.
Wie het gezicht echter ontspannen weet te houden of weer zacht weet te krijgen, voelt een nieuwe ruimte en kan wellicht zelfs een stapje verder gaan. (En nee, de spieren verlammen valt in dezelfde categorie als je heup breken om je been in je nek te leggen, er is geen enkele sprake van dat je de kunst beheerst.)
Buiten de mat, in het echte leven zeg maar, waar het nu eenmaal ook niet altijd comfortabel en relaxed is, kan deze kunst trouwens ook van pas komen. Wie zachter naar zichzelf kan blijven kijken, gaat vanzelf meer ontspannen in de ups en downs van het bestaan. Rimpels verdwijnen er niet per sé door maar een hoop kopzorgen wel. Botox gebruiken en daarmee de wisselwerking tussen spieren en hersenen uitschakelen, is dus eigenlijk een gemiste kans.
Enfin, in het kader van gemiste kansen, voor wie zacht niet afdoende is om de toekomst van het Nederlands Voetbal wat ontspannen en vrolijker tegemoet te zien, die kan altijd nog een potlood tussen de tanden nemen. Moet je wel bereidt zijn die extra lachrimpels voor lief te nemen natuurlijk.

Meer lezen?

IJSBAD
Doe eens gek, doe eens KantoorYoga Thuis
kop neer
Het lichaam weet het wel
Sta eens stil bij je skelet
Mijmeringen en ambities
Doe eens gek, doe eens Yin... Een uurtje intensief niks doen
De kunst van het zitten, deel 2
De eerste maandag van de maand
Dandasana, de kunst van het zitten